Historia

380-lecie Bractwa Kurkowego w Rawiczu

„Bractwo Strzeleckie Rawicza jest tak stare, jak samo miasto”,

zapisano w kronice miasta oraz w aktach Bractwa Strzeleckiego w Rawiczu, które istniały jeszcze w XIX w.

"19 września 1847 roku utworzyło się w Wysoce Bractwo Strzelców". Zapis taki znajdujemy w zachowanych do dziś aktach, przechowywanych w Archiwum Wojewódzkim w Poznaniu.

ZJEDNOCZENIE KURKOWYCH BRACTW STRZELECKICH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Szkic historyczny po odrodzeniu ruchu brackiego

Jedynym bractwem, które przetrwało represje, jakimi po II wojnie światowej zostały poddane wszystkie Bractwa Kurkowe w Polsce Ludowej, było Towarzystwo Strzeleckie - Bractwo Kurkowe w Krako­wie. Jemu właśnie przypadła historyczna rola chronienia od zapomnienia "żywych" tradycji strzeleckich. W 1978 r. w Muzeum Narodowym w Poznaniu zorganizowano wystawę ukazującą tradycje bractw. W latach następnych intensywnie gromadzono pamiątki i materiały archiwalne, a ich opracowanie umożliwiło wydanie kilku książek i katalogów, które spopularyzowały tradycję bractw wśród współczesnych. W 1986 roku wznowiło działalność Bractwo Strzeleckie w Bytomiu, a w roku następnym w Kórniku. To właśnie w tym mieście zorganizowano w 1991 roku spotkanie, na którym podjęto decyzję o reaktywowaniu Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP.

Rys historyczny Kurkowych Bractw Strzeleckich.

Z dziejami polskich miast nierozerwalnie związane są bogate, wielowiekowe tradycje bractw strzeleckich. Najstarsze bractwa, takie jak w Świdnicy, Krakowie, czy w Poznaniu, powstały już w połowie XIII w.

Z upływem lat zmieniał się charakter ich działalności. Niemniej formy podstawowej działalności i społeczne funkcje bractw kurkowych, chociaż z konieczności uwspółcześnione, w ogólnym zarysie przetrwały niezmienione.

HISTRORIA RESTYTUCJI OKRĘGU LESZCZYŃSKIEGO

Po odzyskaniu 11 listopada 1918 r. niepodległości na fali entuzjazmu z Odrodzenia Polski, ruch strzelecki wszedł w nowy rozdział. Ten doniosły fakt dawał możliwość wzbogacenia idei strzeleckich o treści narodowe i patriotyczne, pozwalał na odwoływanie się do dawnych, a konsekwentnie tępionych w latach zaborów, polskich tradycji Bractw Kurkowych. W poszczególnych Bractwach w Wielkopolsce nieprędko jednak wyzbyto się niemieckiej dominacji. Zniszczeniu uległy strzelnice, mundury, broń, budynki, parki i place zabaw. Ale wysiłkiem wielu Braci odbudowano majątek Bractw. W końcu 1925 r. na terenach tzw. Ziem Zachodnich działało 137 Bractw, z czego do Zjednoczenia należały 73. W Wielkopolsce były to Bractwa w: Bojanowie, Borku, Czarnkowie, Czempiniu, Chodzieży, Dolsku, Gnieźnie, Jarocinie, Jutrosinie, Kcyni, Kopanicy, Kórniku, Kępnie, Kościanie, Koźminie, Lesznie, Lwówku, Łobżenicy, Międzychodzie, Obrzycku, Obornikach, Ostrowie, Ostrzeszowie, Otorowie, Pniewach, Poznaniu, Pleszewie, Rakoniewicach, Rawiczu, Ryczywole, Szamotułach, Śmiglu, Śremie, Środzie, Swarzędzu, Stęszewie, Skokowie, Ujściu, Wieleniu, Wronkach, Wągrowcu, Wrześni i Zbąszyniu.